Zon - 3JS

Weet je nog, toen die ochtend dat jij had geslapen bij mij na een lange nacht?

Je genoot van de morgen stilte,, je zei alles wat ik dacht

Oh, ik zou wel eens terug willen gaan naar waar het ooit begon

Ik beloofde je bergen van goud en te sterven voor jou en jij voor mij

En een paradijs in de zon, de zon

Ik zie nog hoe je zocht in m’n ogen dan je daar in onzekerheid

Veel te vaak werd de stilte te zwaar, en dan sloot ik ze maar voor de

werkelijkheid

Maar je hart zou de woorden verstaan die ik niet zeggen kon

De belofte, de dromen vergaan, al het mooie vervaagde met de tijd

Zoals sneeuw verdwijnt voor de zon, de zon

We weten nooit of dat het leven mooier was geweest

Maar de zon, ze schijnt nog steeds

Ik zag je nog met je dochter vandaag

Er bekroop me een vlaag van tevredenheid

Dat het zo is gelopen met jou is een droom

Wat een vrouw werd die jonge meid

Toen je mij in de regen zag staan

Keek je snel weer om

Wees blij hoe je leerde bij mij hoe het niet hoort te zijn

Want het leven drijft als een storm voorbij

De zon, de zon

We weten nooit of dat het leven mooier was geweest

Maar de zon, ze schijnt nog steeds

Ze schijnt nog steeds

Ze schijnt nog steeds

Oeh-oeh, oeh-oeh-oeh-oeh