Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Вось цягнікамі расклады вабяць,

Вось алькаголікаў свойскiя пыскі

Як зімаваць яму стромна мабыць,

Без каханьня і без прапіскі.

Можа і ён патроху прывыкне,

Не кульгацьме й ног не парэжа.

Пара зацяжак — і цалкам зьнікне,

Ў нетрах правабярэжжа.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

І прарастуць красамоўства кветкі

Поштай і ў друку — добрыя людцы!

Бо ўжо такія апошнія сьведкі

Недаробленых рэвалюцый.

Неба набракне нібы рашчына,

Будзеш каціць нібы ў вырай нечы.

I на кожным пэроне айчыны

Адбівацца ад паражнечы.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

Неба — колеру цёплага воску,

Цяжкую вільгаць цягне патроху.

Анархісту дай папяроску

Выпраўляючыся ў дарогу.

У дарогу;

У дарогу;

У дарогу;

У дарогу;

Хэй!