BOŞLUK - Büyük Ev Ablukada

Görüyorum gözleriyle öpüşüyor herkes

«İyi misin» aldı yerini «naber"in

Zaten mecburuz birçok şeye

Kendinden geçsen ancak sakinliyor

Kendinden geç, geç, geç

Kendinden geç, geç, geç

Hafızalar tıklım tıkış bir vagon gibi

Taşıyor ağzımızdan burnumuzdan

Kavgalı gibi yol almaktan

Efsanelere dadanmaktan

Kaybolup yorulmaktan

Patlamak üzereyiz

Herkes kendi boşluğunu arıyor

Herkes kendi boşluğunu arıyor

Herkes kendi boşluğunu arıyor

Herkes kendi boşluğunu arıyor