Bana Özel - Cem Adrian

Bu şehirde bir kadın var, adı bana özel bana özel.

Elleri var küçücük, yüzüyse çiçeklerinden güzel çiçeklerinden güzel.

Kimse bilmez benden başka, bir kalbi var kocaman ama bana özel bana özel bana

özel.

Bazen kızar dünyaya ama sadece kendini üzer kendini üzer.

Göremezler göremezler.

İzin vermese asla üzemezler üzemezler.

Çözemezler çözemezler.

Onun bir düşü var ki;

asla asla bilemezler.

Onu neden sevemezler.

Bilemezler.

Hiç hiç sevemezler.

Bazen bakar gökyüzüne o, bulutları izler bulutları izler.

Kuş olup uçmak, kanat çırpmak, o bulutları geçmek ister geçmek ister.

Yemyeşil çimenlerde sırılsıklam koşmak ister

Bu gri şehrin tüm yollarını rengarenk boyamak ister

Göremezler göremezler.

Kalbindeki elmasa erişemezler.

Çözemezler çözemezler.

Onun bir düşü var ki asla asla bilemezler.

Onu nasıl sevemezler.

Bilemezler.

Hiç hiç sevemezler.

Göremezler göremezler.

kalbindeki elmasa erişemezler

Çözemezler çözemezler.

onun bir düşü var ki asla asla bilemezler.

Onu nasıl sevemezler.

bilemezler hiç hiç sevemezler

Şimdi o, kanatlarını rüzgara açmış, dur diyemezler diyemezler.

Yıldızların arasında o kadar parlak ki onu seçemezler seçemezler.

Başka sularda o şimdi

Başka rüzgarlar arıyor

Başka yollara yürüyor

Başka… Başka…

Başka sularda o

Başka rüzgarlar arıyor

Başka yollara yürüyor

Başka… Başka…