The Devil Intimate - Cultes des Ghoules

Ty, co chora wyjesz z miłości

Lecz ziemskich nie starcza ci radości

Kielich krwi pełen, kielich z kości

Spełnij toast, królowo podłości

Jak zwierzę w amoku rwiesz szaty

Miłuje mnie dusza twa i serce

Wolna, pójdź w me komnaty

Gdzie niemowląt skórą utkane kobierce

Czy pałac tobie czy kazamaty

Czcij me prawa w tej poniewierce

Godnaś kosztować mego ogrodu owoce

Poniosą cię tam czarne karoce

Owoce cierpkie jak grzech

Lecz mękę zamienią w śmiech

Czarci jad spływa po gardle

Spojrzenie bezbożnie harde

Ofiarą dusza, i nagie ciało

Czcij mnie, życie to za mało

Mandragory dają woń

Namaszczona, dumnie klnij

A głupcom jezior toń

Jam nie bożej pychy gniew

Od wieków rozpalam buntu czar

Córkom lubieżnym ciepły mój zew

Wykradam klejnoty z królestwa mar

W pucharze tojad i lulek czarny

Dym spowija ołtarz ofiarny

Wywar ssij co służy żądzą

Ciemnym jak noc, Nawiedzone nie błądzą

Jak księgi przeklęte uczyły

I matka twa i siostry czciły

Praw natury, z Edenu skradzionych

Po piętnie je poznasz, mym słowem natchniony