Alışamadım - Ezhel

Yeni gün, yeni dert yeni-den

Yerimden edip durur zaman

Bi' dak’ka daha, nedir hayat değişirsen?

Değişmezsen de hâlâ, oh

Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım

Yeah başkent, başkent, ah

Yaşım yirmi beş, dün erken olan şimdi geç

Yaşadıkça hissizleş, yasa dışı işsiz genç

Ben ettim hayalimle izdivaç

Sayfalarca dizdim Rap;

pislik, pislik, pislik, pislik, pislik hep

İzlemekten bıktım herkes psikopat sadistlik zevk

İster herkes bir tutam hapis mi ne?

Bu cismine türkürdüğümün dünyası sikimde mi?

Siz gündemin esiri, ben içimdeyim budist gibi

Bi' viski ve ganja, amigdalam beynimin Filistin’i

Direnmekte ruhumun milisleri

Köklerim filizlenir dehlizlerinden sistemin derinleşir

İşte ben istediğim şekildeyim

Hislenir kalemimden çıkan her söz yüksek doz

Prospektüsten mektup gibi tek düze hayatlar

Egzoz dumanından zevk duy bunalırsan

Çek dur alışırsın, tek duyduğum hep bu

Alışırsın, alır hırsız gibi düşlerini düzen

Güzellikle değil zorla

Yarımız hırs, yarımız tırstığımdan yarıştık biz yanılmışız

Yanıltmışlar ego ve boş trip’lerim def olmalı be dostum

«Ne bu, ner’deyim, ner’deyiz?»

dersin

Gerçeği sen de isterdin dert değil derman

Sertleşir her şart, sen değişmezsin

Ha sen öyle zannet, kiloyla kasvet

Bi' türlü saadet az daha sabret

Sokaklar artık farklı

Harcanan yıllarda her şey saçmalıkmış aslında

Parçalanır aklım, gerimde parçalar bıraktım

Dilim falçatam etti darmadağın Rap’i ama

Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım

Yeah başkent, başkent