Ölüm Nasıl Kokar Söyle - Hayki

İki koca yıl, kollarımda verdiğin o son nefesin ardından

Tam iki koca yıl geçti ve ben ancak yazabildim iki satır

Çekip gittim sanma üstüne toprak atıp…

Ölüm nasıl kokar söyle

Sensiz beni yorar dünya

Gelmezsen canım acır

Her gün seni sorar dünya

Ölüm nasıl kokar söyle

Yoksun diye uzar günler

Her gün seni sorar dünya cevap vermem…

Bugün yanına geldiğimde eminim gördün beni

Çünkü yanına geldiğimde eminim gördüm seni

Ağlayarak eve doğru yürürken çok düşündüm de

Biliyor musun?

Hayatımda ilk defa üzdün beni

Kollarında parlayan bu gözler artık karanlık

Sen varken açan tüm çiçeklerinde solup sardı şimdi

Kolum kanadım kırık ve iyice daraldım

Oysa kahkahaların dinmeyecek sanardım

Bomboş, uykuna kıyıp doldurduğun sefer tasım

Ve her baktığımda beni beklediğin o balkondasın

Giderken gülümseyen son halinle aklımdasın

Farkındayım gerçek ama çok zor bunu kaldırması

Çekmecemde saklı hala o bembeyaz saçların

Sen gittiğinden beri hiç müziğin sesini açmadım

Ellerim yazar ama çoktan kalktı cenazem

Hakkını helal et

En çok sesini özledim, bir de beni senden dinlemeyi

Severdin işe giderken beni camdan izlemeyi

Bir melek yüzsüzce gelip seni benden istediği gün hayır dedim

Oysa alıp gitti dinlemeyip

Hala bu evde söylerken unuttuğun şarkılar

Ve affet, sana yazdığım ilk şarkı bu

Bana kızdığın ilk günkü kadar güçsüzüm

Bana kızdığın ilk günkü kadar suçlu

Hep beyazdı saçın sanki, hep temizdi kalbin

Artık yeter demiş gidiyordun ve çok yorgundu halin

Birden akşam oldu sımsıkı tuttum ellerinden

Elveda der gibi gülümseyip tuttun ellerimden

Ölüm gözlerinden okunurken susardın bana

Bense baş ucunda ateş solur susardım sana

Bilirim ilk göz ağrındım hep ve hep çocuktum daha

Şimdi yaşlanıyorum sen hala canımsın kadın