Hayastan Jan - Iveta Mukuchyan

Լեռների հո-հովը կպաչի դաշտը կակաչի

Քեզ իմ սիրտը կկանչի, ի՛մ Հայաստան ջան:

Հեռուներ, հե-հեռավոր ափեր ձեզ կասեմ հաջող,

Քեզ բարեւ կտամ իմ հող, ի՛մ Հայաստան ջան:

Ինձ համար իմ լեռների աշխարհ ամենալավն ես,

Ինձ համար դու ամենաարդար ու հարազատն ես:

Սարերիցդ մի սարը ես եմ,

Ծիրանիդ մի ծառը ես եմ,

Անունիդ մի տառը ես եմ,

Ի՛մ անուշ Հայաստան ջան:

Արեւիդ մի շողը ես եմ,

Երգերիդ մի տաղը ես եմ,

Քո կարոտն առնողը ես եմ,

Ի՛մ անուշ Հայաստան ջան:

Գետերի հա-հարազատ հունով ջուրը կհոսի,

Սիրտս հետդ կխոսի, ի՛մ Հայաստան ջան:

Դարերից հո-հորովելներից երգդ կլսեմ,

Ու քեզ նորից կասեմ ի՛մ Հայաստան ջան:

Ինձ համար իմ լեռների աշխարհ ամենալավն ես,

Ինձ համար դու ամենաարդար ու հարազատն ես:

Սարերիցդ մի սարը ես եմ,

Ծիրանիդ մի ծառը ես եմ,

Անունիդ մի տառը ես եմ,

Ի՛մ անուշ Հայաստան ջան:

Արեւիդ մի շողը ես եմ,

Երգերիդ մի տաղը ես եմ,

Քո կարոտն առնողը ես եմ,

Ի՛մ անուշ Հայաստան ջան: