Regnbuen Treffer Oss Ikkje Lenger - Janove

Eg trur eg knyter slipsknuten opp

45 minutt på et hjørne er nok

En ting er at det regner ner

Hadde eg tenkt meg om

Sko eg kanskje regnet med det

Men denne gangen får du ikkje snakket deg vekk

Du summer som en sverm

Rundt krukkene med honning

Det er som å sei eg skal bli henta på hest

Og så kommer du for seint

Og så kommer du med ponni

Eg er ikkje lenger ditt levende kunstverk

Sitt på din balkong og sjå når scenen går i svart

Neste gang du ser på en solnedgang

Tenk på meg

Og lomma full av gull eg har mi hånd i

For regnbuen treffer oss ikkje lenger

Mine dråper var ikkje sølv

Og dine stråler var heller aldri gull

Ja, alt var som våre mødre sa

Hvis det glimrer, vil det friste

Du kan komme heim, alltid

Heilt til det siste

Nei denne må du endå lenger ut på landet med

Kor du kan sprette dine korker av champagnene og sei

Hei til ditt heilfigurspeil

Spør deg sjøl hvorfor lykken har snudd og gått sin vei

Og sett deg ner i ditt eget antikk møblement

Under laken av støv og syng så din sang

Sjå for deg meg i din perfekte dans

Så velkommen på parketten og hiv deg rundt min hals

Og så len deg tilbake nøyaktig 100 dager

Og tenk første gang at du traff meg

Får du aldri tilbake

For regnbuen treffer oss ikkje lenger

Mine dråper var ikkje sølv

Og dine stråler var heller aldri gull

Ja, alt var som våre mødre sa

Hvis det glimrer, vil det friste

Men du kan komme heim, alltid

Heilt til det siste

Eg sko heller vært din far eller din sønn

Sydd sammen for alltid i blod heilt uten søm

En drøm det blir ingenting av

Er som en

Dråpe av en løgn i et hav

Ikkje spol fram og ikkje spol tilbake

For akkurat nå er allerede gamle dager

For regnbuen treffer oss ikkje lenger

Mine dråper var ikkje sølv

Og dine stråler var heller aldri gull

Ja, alt var som våre mødre sa

Hvis det glimrer, vil det friste

Men du kan komme heim, alltid

Du kan komme nå eller gi det tid

Dørene står åpne

Heilt til det siste

Og du har alle mine skatter i din kiste