Ad-lo-jada - Justyna Steczkowska

Purim!

Ad — lo — jada!

Purim!

Ad — lo — jada!

Pord wszystkich wit radosnych

Wieto Losw to zew wiosny.

Purim to karnawa dzieci i dorosych,

Peen miechu oraz barwnych szat.

Gdy taczymy i piewamy,

Krzywd i trosk nie pamietamy!

Imie Boga Wszechmocnego wysawiamy —

Opiekuna naszych gniazd i stad!

W Purim wino pi wypada!

Ad — lo — jada!

Ad — lo — jada!

Oto dzie czternasty, oto miesic adar!

Yczmy sobie wielu dobrych lat!

W Purim cichnie jeremiada!

Ad — lo — jada!

Ad — lo — jada!

Tylko to, co dobre w pamie nam zapada,

Jako Boej Obecnoci lad!

Purim!

Ad — lo — jada!

Purim!

Ad — lo — jada!

Z blasku wiosennego soca

Mona cieszy sie bez koca.

Purim dni ponure z kalendarza strca,

By podoci byo mniej ni zdrad.

Gdy taczymy i piewamy,

Krzywd i trosk nie pamietamy!

Imie Boga Wszechmocnego wysawiamy —

Opiekuna naszych gniazd i stad!

W Purim cichnie jeremiada!

Ad — lo — jada!

Ad — lo — jada!

Tylko to, co dobre w pamie nam zapada,

Jako Boej Obecnoci lad!

Dnia narodzin nie pamietasz.

Zgon to tajemnica wieta.

Modo jest bogosawiona i przekleta.

Staro to spokojny wiat bez dat.