Dualar Değişir - Mabel Matiz, Ah! Kosmos

Isırılmış yerlerinden gülüyorsun bana

Metalin, betonun, asfaltın, bu korkunç ormanında

Ben de sıkıldım bu seslerden

Yollarımızdaki kafeslerden

Anlamıyorsan bile olsun, gel

Sıyrılalım örtümüzden

(x2 & x1)

Gel, sarıl son bir defa

Soruyor değilim fazlasını

Cümleler uzak, dilim yenik

Ama insan bu alışır

Dualar değişir

Sarılıp, yükünden bir şarkı yazarız belki