głęboko w żyłach - Magiera, Tymon

Kolejny dzień w mieście, czas, miejsce tej fabuły

Dookoła ludzie, ulice, wehikuły

Myśli daję na wolno, luzuję muskuły

Inhaluję molekuły zielonego i bibuły

Efekty po chwili, jestem na to czuły

Unoszę się, jak na pokładzie kosmicznej kapsuły

Nad dachy i kopuły, nad betonowe bloki

Tu mam najlepsze widoki, obejmuję całe miasto

Wszystko widzę jasno, wszystko dostrzegam

Inny punkt widzenia z oddalenia dystansu

Kolejny akt seansu powtarza się co dzień

Zaczyna się, kończy, znika — koła na wodzie

Rządzące tym zasady widzę w całej złożoności

Za wyjątkiem szczegółów, kwestia odległości

Unoszę się wysoko na pułapie dwóch mili

Odurzony smogiem i dymem sensi milii

Poezja tego miasta głęboko w moich żyłach

W tych słowach kładzionych na bit drzemie siła

Łapię moje noce i dni, to jak żyję

Pasujące do siebie końcówki linijek

Lądowania czas, pamiętam o Ikarze

Wiesz, tu chodzi o to, by nie spłonąć w żarze

Zderzenie z ziemią głowę w obłokach karze

Chodź, inną twarz miasta ci pokażę

Dotykam betonu, schodzę do podziemia

Znów rzeczy dostrzegam inny punkt widzenia

To się zmienia, zbliżenia, dobitny każdy detal

Popiół spadający z wypalonego peta

Patefony, igły, metal, szumienia w analogu

Twarze naznaczone śladami nałogów

Oczy szukające uniesienia działki

Poplamiona folia w cieniu umywalki

Przejmujący widok — życie w całej podłości

To siedzi w szczegółach, kwestia odległości

Głęboko pod ziemią, z kieliszkiem przy barze

Zamglone spojrzenie tu, w dymu oparze

Poezja tego miasta głęboko w moich żyłach

W tych słowach kładzionych na bit drzemie siła

Łapię moje noce i dni, to jak żyję

Pasujące do siebie końcówki linijek

Za szacunek daję ludziom swoje myśli w zastaw

Hiphopowy poeta, wykrzyknik miasta

Wykrzyknik zdania, w jakim zamiast słów

Są czasowniki działań, cel, to spełnienie snów

Rzeczowniki — ciągła pogoń za własności aktem

Tu każde marzenie może stać się faktem

Jeśli tylko nic nie stanie na przeszkodzie

W tym zdaniu to przecinek, to co stopuje chwilę

Zdarzają się też czasem znaki zapytania

Związane z najważniejszymi decyzjami wahania

Miasto — jego poezję noszę w sobie

Zdarzenia i emocje przez całą dobę

Spisuję je na szybko, na żywo, z potrzeby chwili

Bywa, że zasłona niepamięci coś uchyli

Oby dalej, do ostatniego słowa mego akapitu

Życie w mieście z akompaniamentem bitu