Kjedelig iblant - Odd Nordstoga, Erlend Ropstad

Me to, ja me kunne vore rike

Hatt eit hus der ein såg utover sjøen

Hatt ein fin bil og bli like

Dei med boblejakke og god løn

Hva jeg hadde gitt for å våkne opp en morra

I en annen kropp, i et helt annet liv

Og bare blitt der et par dager

Om ikke annet, så for å få et nytt perspektiv

Ingen veit kva som hadde hendt

Om dei bruer som er brent

Om dei aldri tok fyr

Då eg prøva å få tent

Men me veit ikkje

Nei, me veit ikkje

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, eg trur nesten ikkje det kan vera sant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Og du vet, jeg burde flytta ut på landet

Og dyrka frykten for å bli glemt

Jeg skulle gjerne visst om du ville fulgt med da

Ikke svar nå, men svar før det er for sent

Ingen vet hva som hadde hendt

Hvis vi pakka alt vi har

Vi kan dra hvor som helst

Det kan umulig gå galt

Men vi vet jo ikke

Nei, vi vet ikke

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Så kjedelig å sitte her etter alle forsvant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Sjå på TV

For ein utgamal og kjedeleg idé

Så set me oss ned

Men det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, eg trur nesten ikkje det kan vera sant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Jeg er så trøtt på at jeg aldri kan finne på noe annet

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant