De Ruiter - Ougenweide

En waar leidde, zeide zij

Een schoon dochterje van mij?

En waar leidde, zeide zij

Een schoon dochterje van mij?

En waar zal jij zu haastiglijk henen?

Waar ik er ja zo haastiglijk henen, henen zal?

Waar ik er ja zo haastiglijk henen, henen zal?

En dat zal ik mijn moeder wel gaan zeggen

Ik draag er van de ruiter een klein kindje zwaar

Ik draag er van de ruiter een klein kindje zwaar

Nu hebben zij gezeid, dat ik moet sterven

Nu hebben zij gezeid, dat ik moet sterven

Een klein kindje dragen, dat doen der ja wel meer

Een klein kindje dragen, dat doen der ja wel meer

En dar hoet jij niet langer om de zuchten

En dar hoet jij niet langer om de zuchten

Ik wachte ja niet lang meer, of ik schreef er hem oen brief

Ik wachte ja niet lang meer, of ik schreef er hem oen brief

Dat de ruiter moest overkomen

Dat de ruiter moest overkomen

Toen de ruiter al over de gevallen brugge ging

Toen de ruiter al over de gevallen brugge ging

En dat maantje scheen er zo helden

Hij sloeg er daar zijn ogen door one vensterglazen heen

Hij sloeg er daar zijn ogen door one vensterglazen heen

En daar stond een kist op stellten

En daar stond een kist op stellten

En daar achter die kist, daar stond er ja een stoel

En daar achter die kist, daar stond er ja een stoel

En daar ging de ruiter op zitten

Hij plukte er zijn geie krulharrn uit zijn hoofd

Hij plukte er zijn geie krulharrn uit zijn hoofd

En wrong er zijn handen in stukken

En wrong er zijn handen in stukken

En torn ging hij ja al in een duister, duister gat

En torn ging hij ja al in een duister, duister gat

En daar heeft hij sich selve opgehangen

En daar heeft hij sich selve opgehangen