Вино моё зелено - Песняры

Ляжыць кладачка брусаваная,

а масточкi усе — каваныя.

Тудою iшло семсот каней,

усе кладачкi прагiбалiся.

Вiно ж маё, зеляно.

Усе кладачкi паламалiся,

Семсот каней утапiлася.

Вiно ж маё, зеляно.

Ляцiць Андрэйка, гукаючы,

свайго каня шукаючы.

Вiно ж маё, зеляно.

Ой, не жаль жа мне семсот каней,

Ой, жаль жа мне аднаго каня.

Вiно ж маё, зеляно.

З яго рота цякло злота.

Ён капыцiкам камень разбiвае.

Ён ночкамi зорачкi шчытае,

Ён Андрэйку паненку шукае.

Вiно ж маё зеляно…