Sen Hiç Sevmeyi Bilmezsin - Sagopa Kajmer

Rüzgârda savrulan bi' yaprak gibi

«Durdum"derken sürüklenmeye başlarım yine

Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım

Ama yeniden yastayım, hay canına yandığım

Suskunluğuma aldanma, bakışlarım kâfi yakmaya

Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında

Düşünüyorum, sessiz ol, gücün yoksa bana katlanmaya karşımdan defol

Tutup yere attığın, suretimdi baktığın

Denize düşsem, sen gemini kurtar

Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere

Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime?

Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey

Ben kurana kadar dağılıyor hayatım

Hülyalarıma bak;

iki dirhem, bir çekirdek

Aldanıyorum ölene dek, şeytan aldatınca kikirdek

Tanırım seni;

sen hiç sevmeyi bilmezsin

Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin

O zaman gel günahsız, git günahlarla, koy beni yerine, bu yangınıma üfle

Gel hatasız, git hatalarla, vur beni dibime, şu hallerim ne külfet

Ben bir iki şey biliyorum, üç-dört şey ekliyorum

Gerekmez bana kimselerden gelecek yorum

Ayaklar benim, yazan kol benim kolum

Düşünen pay da benim, bu treni çeken ray da

Bilir misin;

Rap için güneş de benim, ay da

Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta

Selle aşar takam ırmakları yoklukta

Neden kimilerini gözüm görür her boklukta?

Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta

Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta

Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta

Doğru kazan, yalan sat da doy doy tat da

Zehirli akrep itinaya aranır maksatta

İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta

Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla Kasva

Tanırım seni;

sen hiç sevmeyi bilmezsin

Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin

O zaman gel günahsız, git günahlarla, koy beni yerine, bu yangınıma üfle

Gel hatasız, git hatalarla, vur beni dibime, şu hallerim ne külfet