Młode Wilki 2 - Verba

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia

On się zatrzymał, wypadek zabrał marzenia

Ciągle szare dni i odległe wspomnienia

Ona czekała, wierzyła że się nie podda

Miłość nie pozwala rezygnować

Robiła wszystko żeby ciągle miał nadzieję

Szeptała wciąż: zobaczysz w końcu będzie lepiej

Musimy razem żyć i szukać pomocy

Gdy usypiał ona walczyła w nocy

W końcu znalazła, niespodziewana wiadomość

Jakby z nieba zszedł Bóg i wskazał drogę po wolność

Trudny zabieg za wielką cenę

Brak pieniędzy odbierał nadzieję

Gdy nastał dzień silniki zamilkły

Sprzedane gdzieś, żegnane w ciszy

Zrobili to by kupić jego szczęście

Tylko Wilki wiedzą jak życie jest cenne

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia

Nie chcieli spać, czekali w niepewności

Anioł Stróż dawno odszedł w bezsilności

Jednak udało się, ta chwila wraca echem

Jutro zbudzi się i będzie tylko lepiej

Minie czas i wróci tam, skąd przyszedł

Chyba ktoś na górze chciał by z tego wyszedł

Ktoś daleki, ale pomogli najbliżsi przyjaciele

Zwyczajne Młode Wilki

Teraz mijają świat, kilometr za kilometrem

Znowu pędzą gdzieś niesieni przez powietrze

Już wygrali z życiem, ale grają z nim dalej

Pokonali los bo trzymali się razem

Będą wiecznie gnać, nie próbuj ich zatrzymać

Zostawili ślad: idealną przyjaźń

W pamiętniku życia znajdziesz jeden wers

Nie zatrzymuj Wilków bo jest ich coraz mniej

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia