Şarapnel - Zakkum

Kırılıp dökülen bir anı yaşadığım

Parçaları ayrı şehirler de

Bir şarapneldi, patladı yalnızlık

Sadece kendin vardın menzilde

Bu da şekil iken, o silik mutluluğun

Günden güne eridi gitti ellerinden

Bir yorgan gibi üşüdükçe sokulduğun

Kaskatı kesilmiş bomboş geçmişte…

Kaşıdıkça büyüyen bir kabuk taşıdığın,

Yarısı apayrı bedenlerde

Kartondan yapma bir kayıktı mutluluğun

Karda yamuldu delik yelkeniyle

Bitsin istiyorsun artık bedeli önemsz

Çünkü yorgunsun artık kalıverdin kimsesiz

Nefes almaz zor artık, bitsin eziyetsin

Susmak istiyorsun artık, kelimeler gereksiz

Susma ne olur susma

Çünkü muhtaçsın haykırmaya

Korkma, korkma

Sıran gelecekti korktukça unutma