Droga Do Ocalenia - Arkona

Odrzucam strach i przeklinam

Istotę bezsilną i słabą

Spoglądając z góry na raj

Staję się panem własnego wszechświata

Kreuję kształty na swoje podobieństwo

Daję im życie sensowne i wolne

Tłumiąc ich rozpad, powstrzymując chaos

Obrazy z ich życia w pamięci zachowam

Aż wszystko przestanie być złudzeniem

Sny przestaną być prawdziwe

Umysły spowije harmonia

I zburzy ich świat pokryty strachem

A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię

Ból przeszyje zmęczone ciało

Poszukam ścieżki do zapomnienia

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

A gdy słońce zgaśnie mrok pokryje ziemię

Ból przeszyje zmęczone ciało

Poszukam ścieżki do zapomnienia

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę

Szepty nocy na skraju przepaści

Oddechy zgniłej i zimnej otchłani

Poprowadzą mnie, utorują mi drogę do ocalenia

(eng.)

I deny fear and curse

A creature helpless and weak

Looking at the paradise from the very top

I become a lord of my own universe

I shape the forms in the image of myself

I give them life meaningful and free

Stopping their dissolution and chaos

Their life images in my memory forever

Until everything becomes real

Dreams will not become true again

Harmony will rule the mind

And destroy their world covered with mist

When the sun will fall giving birth to darkness

Pain will strike the body so tired

I will search for a path to oblivion

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way

Will lead me and pave the way

When the sun will fall giving birth to darkness

Pain will strike the body so tired

I will search for a path to oblivion

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way

Whispers of night at the edge of abyss

A rotten breath of a cold void

Will lead me and pave the way to salvation