Pluję Na Twą Marność Psie - Arkona

Czycham na Ciebie, czuwam nad umarłym

Oddechem z czułości śmierci

Pluję na twą marność psie!

Pluję na twą nicość psie!

Pluję na twą wiarę psie!

Pluję na twą wieczność psie!

Nie chcę abyś był nawet w moich myślach!

Dorwę cię i opętam, duszę i ciało

Pluję na twą marność psie!

Pluję na twą nicość psie!

Pluję na twą wiarę psie!

Pluję na twą wieczność psie!

Cała twoja wolność jest gówno warta

Nikt cię nie ujrzy, bo nikt cię nie wykopie

Zginiesz w spokoju, abyś spoczywał wiecznie

Leżąc bez prawa śmierci, nie gotowy by umrzeć

Nadchodzi czarna mgła, by zatopic twój egoizm

Zakopany tak głęboko, nikt nie ożywi twego ciała

Opuszczony przez gwiazdy, nie wierzyłeś w ich znaki

Bogowie tylko straszyli, okłamali twój umysł

Zaklinam twoją nicość, twoje puste podstawy

Niewolniczej wiary panującej od wieków

Już niedługo czas, musi zatrzymać się

Dla kłamstw i ograniczenia

Umieraj tylko świadomie!

Wskrzeszam dla ciebie prawa zakazane

Zatopione w czeluści dogmatu ukrytej niewoli

Pluję na twą marność psie!

Pluję na twą nicość psie!

Pluję na twą wiarę psie!

Pluję na twą wieczność psie!

To ci się należy za to

Że spojrzałeś komuś w oczy

W moje oczy!

Pluję na twą marność psie!

Pluję na twą nicość psie!

Pluję na twą wiarę psie!

Pluję na twą wieczność psie!