Przeddzień - Natalia Nykiel

To coś rzuciło mną w noc

Prawie nie widać nic stąd

Zatrzymał mnie gwiezdny pył

Zamieszkam w nim

Na ziemi nie ma już słów

Wybuchły spory, był huk

Na miejscu zebrał się team

Chcą gasić dym

Był dom, jest lej po śnie

Ostrzec mógł ktoś, przeddzień (że łatwo pali się)

Był dom, jest lej po śnie

Martwi brak ciał, na dnie (gdzie zostawiłeś mnie)

Zgliszcza i głosy we mgle

Zdziwione twarze, bo sens

Ułożył się z gruzów zdań

Kto rację miał?

Mam szczęście że liczę czas

W kosmosie w tysiącach lat

Swietlne ukoją mój ból

I znów wrócę tu

Był dom, jest lej po śnie

Ostrzec mógł ktoś, przeddzień (że łatwo pali się)

Był dom, jest lej po śnie

Martwi brak ciał, na dnie (gdzie zostawiłeś mnie)

Był dom, jest lej po śnie

Ostrzec mógł ktoś, przeddzień (że łatwo pali się)

Był dom, jest lej po śnie

Martwi brak ciał, na dnie (gdzie zostawiłeś mnie)