Mara - Skálmöld

Núna sefur dóttir þin á meðan nóttin færist yfir

Norðanvindur úti blæs og frostið bitur allt sem lifir

Fjölskyldan í baðstofunni þar sem fann ég ykkur sitja

Þið voruð falleg og hraust

Er inn um búrið ég braust

Ég vildi barnsins litla vitja

Mara

Mara

Þið voruð falleg og hraust

Er inn um búrið ég braust

Ég vildi barnsins litla vitja

Mara

Vafði hana örmum og hún vissi ekki meira

Veinið ó svo ósköp lágt, en þu áttir samt að heyra

Örvænting og grátur hræddu alla milli stafna

Þid sátud öll þar í kring

Þid genguð hring eftir hring

Og sáuð hana loksins kafna

Mara

Mara

Þid sátud öll þar í kring

Þid genguð hring eftir hring

Og sáuð hana loksins kafna

Mara

Barnið dó í höndum mér, ég burtu fór í snatri

Börðust hjörtu ykkar full af angist, sorg og hatri

Ég er illur óþverri og gleðst er aðrir gráta

Núna geng ég á burt

Þid getið spurninga spurt

En ég er spádómur og gáta

Mara

Mara

Núna geng ég á burt

Þid getið spurninga spurt

En ég er spádómur og gáta

Mara