Upprisa - Skálmöld

Risin upp af jörðu, reikul eru spor

Röddin brostin, andinn sár og lamað er mitt þor

Geng ég upp að Vörðu, gái yfir brún

Garður hruninn, bæjarrúst og sviðin öll mín tún

Óðinn!

Heimdallur!

Himnahallir!

Baldur!

Forseti!

Æsir allir!

Aumkið ykkur yfir mig, blásið mér í brjóst

Baráttu- og hefndarmóð, núna er mér ljóst

Að það er verk sem út af stendur, ég verð að sinna því

Valinn þekkja fallnir, svartan himin kólguský

Stillið mínar hendur, styrkið þreyttan fót

Styðjið við mig, bræður, sækið axir, sverð og spjót

Nár við fætur liggur, nídd er sérhver taug

Núna söfnum líkunum og leggjum þau í haug

Hugurinn er styggur, hefndarþorstinn sár

Heiðin geymir friðþægingu upp við Jökulsár

Upprisinn á ögurstund

Örlög skapa hetjulund

Loksins núna léttast spor

Lyftist brún og eflist þor

Birginn þannig býður þeim

Bitvargi úr Heljarheim

Heldur hann í veika von

Vígamaður Óðinsson

Rís hann upp og sjá - Ég er afli gæddur!

Ríður burtu Gná - Þessi ógnarkraftur!

Berserkur upp rís — Ég er Baldur fæddur!

Bliknar heilladís — Ég kem aldrei aftur!

Ríðum móti hættum, ríðum yfir heiði

Ríðum móti vættum, leggjum bú í eyði

Upp er risinn Baldur Óðinsson!

Hefnum fyrir vígin, hættur okkur lokka

Heiman fetum stíginn, seint mun klárinn brokka

Upp er risinn Baldur Óðinsson